در شرایطی که اوضاع اقتصادی مملکت در یکی از شکننده ترین دوران های خود قرار دارد و رکود تورمی ناشی از ناکارآمدی، ضعف مفرط و بی برنامگی در مدیریت اقتصادی کشور به همراه پیامدهای حاصل از تحریم های جهانی بیش از همیشه بر اقشار متوسط و ضعیف کشور فشار وارد می کند، محمود احمدی نژاد در میانه دعوای دولت و مجلس بر سر چگونگی اجرایی کردن لایحه موسوم به هدفمندکردن یارانه ها - لایحه ای که وی برای اجرا و در اختیارگرفتن صدها میلیارد تومان منابع مالی آن، اختیار تام و بدون دخالت یا نظارت همین مجلس ضعیف را خواستار است - ادعا کرده است که با اجرایی شدن این لایحه، ایران ظرف 5سال آینده جزو 10 اقتصاد برتر جهان قرار می گیرد!این همه در حالیست که به گواه کارشناسان مستقل، صنعت، کشاورزی و تجارت کشور در سراشیبی سقوط قرار گرفته، سیستم بانکی در شرایط نیمه احتضار قرار دارد، بسیاری از بنگاه های اقتصادی کوچک و بزرگ درخطر ورشکستگی هستند، نرخ رشد بیکاری روندی فزاینده به خود گرفته و تولید ملی در آستانه تعطیلی کامل قرار دارد.... واقعا ما به کجا می رویم و مقصدمان کجا خواهد بود؟! آیا با شرایط موجود و بدون انجام اصلاحات عمیق کارشناسی شده و مورد اجماع نخبگان، هیچ چشم انداز روشنی از آینده برای نسل کنونی و نسل های آتی به چشم می خورد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر